نماز باران
* يكى از نمازهاى مستحب ، نماز باران است . اين نماز با شرايطى كه گفته مى شود برگزار مى گردد و در آن مردم از خداوند باران مى طلبند تا خشكسالى وقحطى برطرف شود وبراى زراعت ها باران ببارد. به اين نماز، نماز استسقا هم گفته مى شود.
* در اين باره ، به كلام امام خمينى قدس سره در تحرير الوسيله استناد مى كنيم :نماز باران مستحب است ، آنگاه كه آب نهرها كاهش يابد و باران نيايد. سبب نيامدن باران به خاطر گسترش گناهان ، ناسپاسى نعمت ها، نپرداختن حق مردم ، كم فروشى ، ظلم ، نيرنگ ، ترك امر به معروف و نهى از منكر، نپرداختن زكات و حكومت و قضاوت بر خلاف حكم خدا و ... است كه موجب خشم پروردگار و نيامدن باران مى شود.
* نماز باران ، مثل نماز عيد فطر و قربان ، دو ركعت است كه گروهى خوانده مى شود. در هر ركعت يك حمد و يك سوره ، و در ركعت اوّل پنج تكبير دارد و در ركعت دوّم چهار تكبير. پس از هر تكبير در هر ركعت ، يك قنوت است .بهتر است در قنوت دعايى خوانده شود كه طلب باران در آن است .
آداب اين نماز از جمله عبارت اند از:
1- بلند خواندن حمد و سوره .
2- سه روز رزوه گرفتن به نحوى كه روز سوم ، دوشنبه يا جمعه باشد.
3- بيرون رفتن امام جماعت همراه با نمازگزاران به صحرا در نهايت وقار و آرامش و خشوع و حالت نياز، و انتخاب جايى تميز براى نماز، و داشتن حالتى نيازمندانه و ترحّم انگيز، مثلا پابرهنه بودن .
4- منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤ ذّن ها همراه مردم باشند، پيران و كودكان و چهار پايان را هم با خود ببرند، و بچّه ها را از مادران شان جدا سازند تا گريه ها ضجه ها زياد شود و سبب نزول رحمت گردد.
5- پيشنماز، پس از نماز، رداى خود را دگرگون سازد، يعنى قسمت راست را به سمت چپ و سمت چپ را به راست بگرداند و با صداى بلند صد مرتبه تكبير به طرف راست و صد بار تسبيح به سمت چپ بگويد و صد بار حمد و شكر خدا بگويد. مردم هم همصدا با او ذكر بگويند، و آنگاه دعا كند. مردم هم دعا كنند و آمين بگويند و بسيار تضرّع و ناله نمايند.
6- بهتر است در دعاها از آنچه از امامان معصوم عليهم السلام نقل شده استفاده شود، از جمله :دعاى 19 صحيفه سجاديه و دعاى حضرت على عليه السلام در مورد نماز باران .
* آنچه رحمت الهى را جلب مى كند، شكسته دلى و خضوع و خلوص و توبه مردم و توجّه آنان به سوى پروردگار است . گاهى ممكن است خداوند از روى ترحّم به حيوانات نيز باران رحمتش را بر همه ، از جمله آدميان نازل كند.
در حديث آمده است :حضرت سليمان عليه السلام با اصحاب خويش براى نماز باران مى رفتند. حضرت مورچه اى را ديد كه سر به سوى آسمان بلند كرده و عرض مى كند: خدايا! ما آفريده اى از آفريدگاران توئيم كه از روزى تو بى نياز نيستم . ما را به خاطر گناهان بنى آدم ، نابود مكن . حضرت سليمان به همراهانش فرمود: برگرديد! با دعاى ديگرى غير از شما، سيراب شديد.
* در اين باره ، به كلام امام خمينى قدس سره در تحرير الوسيله استناد مى كنيم :نماز باران مستحب است ، آنگاه كه آب نهرها كاهش يابد و باران نيايد. سبب نيامدن باران به خاطر گسترش گناهان ، ناسپاسى نعمت ها، نپرداختن حق مردم ، كم فروشى ، ظلم ، نيرنگ ، ترك امر به معروف و نهى از منكر، نپرداختن زكات و حكومت و قضاوت بر خلاف حكم خدا و ... است كه موجب خشم پروردگار و نيامدن باران مى شود.
* نماز باران ، مثل نماز عيد فطر و قربان ، دو ركعت است كه گروهى خوانده مى شود. در هر ركعت يك حمد و يك سوره ، و در ركعت اوّل پنج تكبير دارد و در ركعت دوّم چهار تكبير. پس از هر تكبير در هر ركعت ، يك قنوت است .بهتر است در قنوت دعايى خوانده شود كه طلب باران در آن است .
آداب اين نماز از جمله عبارت اند از:
1- بلند خواندن حمد و سوره .
2- سه روز رزوه گرفتن به نحوى كه روز سوم ، دوشنبه يا جمعه باشد.
3- بيرون رفتن امام جماعت همراه با نمازگزاران به صحرا در نهايت وقار و آرامش و خشوع و حالت نياز، و انتخاب جايى تميز براى نماز، و داشتن حالتى نيازمندانه و ترحّم انگيز، مثلا پابرهنه بودن .
4- منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤ ذّن ها همراه مردم باشند، پيران و كودكان و چهار پايان را هم با خود ببرند، و بچّه ها را از مادران شان جدا سازند تا گريه ها ضجه ها زياد شود و سبب نزول رحمت گردد.
5- پيشنماز، پس از نماز، رداى خود را دگرگون سازد، يعنى قسمت راست را به سمت چپ و سمت چپ را به راست بگرداند و با صداى بلند صد مرتبه تكبير به طرف راست و صد بار تسبيح به سمت چپ بگويد و صد بار حمد و شكر خدا بگويد. مردم هم همصدا با او ذكر بگويند، و آنگاه دعا كند. مردم هم دعا كنند و آمين بگويند و بسيار تضرّع و ناله نمايند.
6- بهتر است در دعاها از آنچه از امامان معصوم عليهم السلام نقل شده استفاده شود، از جمله :دعاى 19 صحيفه سجاديه و دعاى حضرت على عليه السلام در مورد نماز باران .
* آنچه رحمت الهى را جلب مى كند، شكسته دلى و خضوع و خلوص و توبه مردم و توجّه آنان به سوى پروردگار است . گاهى ممكن است خداوند از روى ترحّم به حيوانات نيز باران رحمتش را بر همه ، از جمله آدميان نازل كند.
در حديث آمده است :حضرت سليمان عليه السلام با اصحاب خويش براى نماز باران مى رفتند. حضرت مورچه اى را ديد كه سر به سوى آسمان بلند كرده و عرض مى كند: خدايا! ما آفريده اى از آفريدگاران توئيم كه از روزى تو بى نياز نيستم . ما را به خاطر گناهان بنى آدم ، نابود مكن . حضرت سليمان به همراهانش فرمود: برگرديد! با دعاى ديگرى غير از شما، سيراب شديد.
+ نوشته شده در یکشنبه ۲۸ آذر ۱۳۸۹ ساعت 11:35 توسط ...
|
*************